insolence, effrontery, impudence, licentiousness.
ἁφηνιασμός, τὸ ἑξήνιον, αὑθάδεια , ἁπόνοια. frenorum excussio, pervicacia, arrogantia. որ եւ ԱՊԵՐԱՍԱՆՈՒԹԻՒՆ. Անսանձութիւն. ըմբոստութիւն. յանդգնութիւն. անսաստութիւն. ստամբակութիւն. ամբարտաւանութիւն. ինքնագլխութիւն, հպարտութիւն.
Զամենայն դժնդակ ապարասանութիւնս զբարուց շարժմանց սանձել խաղաղարար ազատութեամբն. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Զբազմութիւնն՝ ապարասանութեան լծթնկէց լինելոյ (յն. մի բառ՝) թաթկոյթ արարեալ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Ո՛վ մտածութիւն պատրանաց եւ հայհոյութիւնք՝ ըստ հրէականին ապարասանութեան։ Զհրէիցն ապարասանութիւն յանդիմանէ։ Վիշապին պատրանօք յապարասանութիւն դարձաւ. (Պրպմ.։)
Զհպարտութիւն ամբարտաւանութեանն քակէ, եւ զապարասանութիւնսն կորզէ։ Փառքն այն ոչ յապարասանութիւն վերացուցանէ. (Ոսկ. յհ.։)
Զի մի՛ գերազանցութիւն պատուոյն բարձրացուսցէ զմարդն յապարասանութիւն. (Պրպմ. ձ։)
Կարի յոյժ եւ իմ դժուարեալ ընդ դժնեայ ապարասանութիւնն գողիաթու. (Պիտ.։)
Զապարասանութիւնն իբր զթոռն իմն անգթութեանն. (Նար. ՟Խ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապարասանութիւն | ապարասանութիւնք |
| accusatif | ապարասանութիւն | ապարասանութիւնս |
| génitif | ապարասանութեան | ապարասանութեանց |
| locatif | ապարասանութեան | ապարասանութիւնս |
| datif | ապարասանութեան | ապարասանութեանց |
| ablatif | ապարասանութենէ | ապարասանութեանց |
| instrumental | ապարասանութեամբ | ապարասանութեամբք |